Terug naar onze eerste liefde.....
Door Erik van Duijn
Domaine Saint Andrieu, Boisentin & Mas Felix
Drie domeinen, één eigenaar en één herkenbare stijl.
In februari waren we weer eens in het diepe zuiden van Frankrijk, in de Languedoc. Daar waar ons wijnavontuur 20 jaar geleden is begonnen. We bezochten een paar oude bekenden, waaronder Domaine Saint Andrieu. Dit keer hadden we geen ontmoeting met Charles Giner (hij overleed afgelopen september, op de leeftijd van 84 jaar), maar met Fabienne Lloret, al meer dan 25 jaar wijnmaakster, naast Charles. We werden weer verliefd op deze wijnen met hun prachtige aromatische, fruitige stijl.
De persoonlijkheid van Charles Giner klinkt door in alle wijnen van het domein: zijn vriendelijkheid, zijn discretie en zijn toewijding. Al deze elementen zijn terug te vinden in het glas. De wijnen zijn elegant, aromatisch, op het fruit gemaakt en hebben veel lengte door de verfijnde en verfrissende zuren. En dat is voor de Languedoc - waar we nog steeds veel wijnen vinden met veel tannine en extractie - best uniek.
Centraal op het domein staan de rode wijnen met mooie namen als Vallongue, La Séranne, Les Marnes Bleues en L’Yeuse Noire. Allemaal vernoemd naar de verschillende terroirs. Monsieur Giner was vooral verzot op de druif Mourvèdre vanwege zijn opeen gedrongen textuur, zachte tannine en complexe aroma’s. Bandol was zijn lievelingswijn. Hij was dan ook één van de eerste in zijn regio die veel Mourvèdre heeft aangeplant, op bodems van Argile (het terroir Marnes Bleues), aan de bovenkant van de Terasses du Larzac.
Terasses du Larzac: één van de beste terroirs van de Languedoc ligt op ongeveer 30 km ten noordwesten van Montpellier, aan de voet van de Cevennes in de omgeving van het kleine, slaperige dorpje Montpeyroux, waar een toerist zelden verdwaalt, tenzij hij een wijnliefhebber is op zoek naar een onderscheidende wijn van één van de beste Grand Cru-locaties in de Languedoc.
De wijnen van dit domein behoren tot de meest originele van de streek, mede omdat er voor de vinificatie nergens hout wordt gebruikt. Men concentreert zich op het pure fruit en de uitstekende zuren. Dit maakt de wijnen zeer ‘gastronomisch’, zeker als je ze inzet bij de mediterrane keuken, met zijn kruiden en groenten zoals tijm, rozemarijn, laurier, paprika, courgette en tomaat. Ze zijn bovendien heel drinkbaar in vergelijking met de meeste ‘grote’ wijnen uit de streek. En ze kunnen heel goed 'ouderen', door de zuren blijven ze 'vitaal'. Proef zelf maar........
Historie
Begin jaren ’80 neemt Charles Ginger (voormalig ingenieur en lid van de Raad van Bestuur van IBM) het domein van zijn schoonvader in Montpeyroux over. Maar pas eind 1995, begin 1996, na zijn pensioen, keert hij terug uit Parijs naar zijn geboortestreek en wordt hij full-time wijnboer. Charles bouwt het domein langzaam verder uit. In de beginjaren verkoopt hij ook nog een aanzienlijk deel van zijn druiven aan de coöperatie van Montpeyroux. Als deze hem in 2003 ‘dwingt’ om al zijn druiven aan hen te verkopen of helemaal niets, besluit hij voor dat laatste en creëert een extra label: Mas Felix. Vanaf dat moment bottelt hij zelf de wijn van zijn jonge stokken, vooral Syrah, onder deze naam. In het begin was dat niet gemakkelijk, maar inmiddels verkoopt ook deze wijn goed.
In 2000 wordt Boisentin aan de collectie toegevoegd, omdat Anne, de dochter van Charles zo verzot is op Syrah. Een druif die Charles minder ambieert, omdat hij snel in zijn (zwarte) fruit kan domineren. Zo zijn de wijnen van Boisentin altijd Syrah gedomineerd en ligt bij de wijnen van Saint Andrieu altijd de nadruk op Carignan en Mourvédre, aangevuld met Grenache. Grand Champ wordt alleen gemaakt in goede jaren, wanneer de Syrah 100% TOP is.
In september 2019 is Charles, op de leeftijd van 84 jaar, overleden. Zijn dochter Anne (als kunstenares werkzaam en woonachtig in Toulouse) zet het bedrijf voort, maar de dagelijkse leiding, waaronder de vinificatie, is in handen van Fabienne Lloret. Zij werkt al meer dan 25 jaar op het domein, ook al als wijnmaakster naast Charles.
In de loop der jaren is het domein volledig geherstructureerd en verdubbeld (nu 12 ha). De percelen met druiven zijn mooi ‘versnipperd’ gelegen in en rond Montpeyroux. Dit geeft de mogelijkheid om een aantal verschillende cuvée’s te maken, elk met hun eigen specifiek karakter waarin ‘terroir’ tot uitdrukking komt. Om het ‘terroir’ zoveel mogelijk te laten spreken werkt men zonder chemische bemesting en onkruidbestrijding. Men ploegt de aarde veelvuldig en brengt elk jaar natuurlijke mest aan. Sinds september 2014 is men volledig Biologisch gecertificeerd. De druiven worden alleen bij volledige fenolische rijpheid geoogst, met de hand, ongeacht het potentiële alcoholgehalte.
De wijnen van de diverse percelen worden gescheiden verwerkt en opgevoed en pas met de botteling geassembleerd. De vinificatie is traditioneel met de gebruikelijke égrappage (verwijderen van de steeltjes van de druiventrossen voor de gisting), pigeage (het breken van de ‘hoed’ tijdens de vergisting) en een ‘macéraction longue’ (lang inweken van de druiven). Op het domein worden alle wijnen in cuve van fiberglas uitgebouwd en bewaard, men werkt nergens met hout. De enige cuvée die Charles Giner ooit op barrique heeft gemaakt was L’Yeuse Noire, maar met deze cuvée is men inmiddels gestopt. Wij hebben nog een paar oude flessen in onze kelder, dan is het gedaan en sterft ook met deze wijn het laatste hout uit en blijft het fruit over............en de liefde voor Saint Andrieu.